Inspraak bestuurlijke traagheid

Als er een vergunning, uitkering of ontheffing oid verleend wordt door de gemeente is dit besluit door BenW gemandateerd aan de ambtenaren. Zij dienen protocollen te volgen om positief of negatief te beschikken. Dit wordt door de ambtenaren op zorgvuldige wijze en transparant gedaan en dus op papier verantwoord. Dit heet een verslag.

Als een burger het met de beslissing niet eens is kan hij terecht bij de commissie voor bezwaar en beroep. Deze commissie vraagt na binnenkomst van het bezwaar aan de betreffende afdeling een verweerschrift in te leveren. Dit verweerschrift dat de gronden voor de beslissing bevat is reeds samengesteld op het moment dat de vergunning verleend is namelijk het zojuist genoemde verslag.

Een termijn van twee weken wordt gegeven om een afschrift van dit verslag ofwel verweerschrift op te sturen. En als het niet tijdig bij de commissie binnenkomt wordt elke twee weken een rappel gestuurd naar de betreffende dienst.

Een ambtenaar dient slechts kopieën te trekken en dit naar de commissie op te sturen. Daarna bepaalt de commissie een datum voor een zitting. Als het druk is kan dit wel een tijdje duren, maar het komt regelmatig voor dat een zaak binnen een aantal weken op de agenda staat terwijl een andere zaak bij dezelfde behandelende commissie maar niet geagendeerd wordt.

Doordat ik een aantal malen verschillende bezwaren heb ingediend zag ik dit verschijnsel. Onderzoek bij de betreffende commissies en de secretariaten hebben de volgende zaken aan het licht gebracht.:

Op het moment dat het in het belang is van een verwerende dienst wordt er een brief naar de commissie gestuurd dat de betreffende zaak geen haast heeft en dat er overleg om een oplossing te bereiken met de belanghebbende plaatsvindt en dus blijft de zaak liggen. De belanghebbende is hier niet van op de hoogte. Aan de belanghebbende wordt door de commissie wel medegedeeld dat de verwerende dienst nog geen verweerschrift heeft ingeleverd ondanks hun tweewekelijkse rappellen.

Komt de zaak uiteindelijk toch voor de commissie (soms na jaren) dan geeft niet alleen de verwerende dienst een commentaar in het verweerschrift, maar er wordt ook op geel papier een advies van BenW aan de commissie gegeven. Op mijn regelmatige vraag aan de commissie naar de inhoud van het gele papier dat de commissie leden in hun hand hebben en of ik er ook over mag beschikken wordt in het ene geval geantwoord dat ze niet over gekleurd papier beschikken, terwijl ze ermee in hun hand zitten, en in het andere geval dat het hun interne voorbereiding van de zaak betreft. Dit vind ik een logische verklaring zei het niet dat daar altijd het logo van de gemeente Den Haag op prijkt. De commissie is toch volgens zeggen onafhankelijk?

Een aantal keren wordt zelfs gezegd dat het advies van B en W is, maar dat dat niet aan ons gegeven kan worden.

Deze beschreven werkwijzen geven de burger een gevoel niet serieus te worden genomen en veroorzaken onnodige vertraging in de afhandeling van zijn belangen.

Tot zover deze uitleg.

Op het voorstel van Leefbaar kan ik het volgende zeggen.

Het voorstel zal in een aantal gevallen snellere behandeling resulteren.

Die gevallen namelijk dat de vertraging de gemeente meer kost dan het oplevert.

In gevallen dat de belangen voor de gemeente groot zijn, (dit is als er door bewuste traagheid voldongen feiten worden gecreëerd bv een bedrijf failliet, een bouwwerk af, een cruciale boom omgezaagd oid)  brengt het voor de gemeente meer op dan de boete die er in het voorstel aan vast zit.

Het wordt dan voor de gemeente dus een eenvoudige kosten baten verhaal. En zeker als de kosten ook nog eens wordt gemaximaliseerd.

Het voorstel is dus voor een deel legalisatie van de dagelijkse praktijk van bewuste bestuurlijke traagheid.

Er wordt door dit voorstel slechts een duidelijkere zifting aangebracht in welk bezwaar wel en welke niet op tijd wordt behandeld.

Een juiste oplossing die ook geen financiering uit een ander budget vraagt is het volgende:

De gemeenteraad zou moeten verordonneren en controleren dat de ambtenaren en commissies gewoon de in de Algemene Wet Bestuursrecht genoemde termijnen handhaven. Tenslotte heeft de gemeente hierin een voorbeeld functie naar de maatschappij.

Een standaard melding van een termijnoverschrijding op bijvoorbeeld geel papier zou terug moeten komen op het bord van de gemeenteraad in de raadsstukken als het op een of andere manier de commissie niet lukt op tijd te behandelen. De controle over het hoe en het waarom blijft dan bij de raad. Er kan dan snel worden ingegrepen bij traagheid van besturen.